کسب و کار (به انگلیسی: Business)، اصطلاح عامیانه: کار و کاسبی؛به محل کسب یا بنگاه اقتصادی اشاره دارد که برای فراهم کردن کالا، خدمات یا هر دو برای مشتری در قبال دریافت پول و دستمزد و با هدف کسب درآمد ایجاد شده است. به بیان دیگر، کسبوکارها سازمانها یا بنگاههایی انتفاعی هستند که به بازرگانی اشتغال داشته و بعضاً ممکن است به فعالیتهای تولیدی، خدماتی یا تخصصی نیز مشغول باشند.علاوهبراین این واژه بر هر فعالیت بازرگانی (خرید و فروش کالا یا خدمات) که مستمراً به منظور امرار معاش، درآمدزایی و سودآوری انجام شود نیز اطلاق میگردد. به عنوان نمونه شرکتهای والمارت، اپل، مک دونالد، یک شرکت کوچک حسابداری یا یک مغازه میوه فروشی محلی، مثالهایی از کسبوکارها هستند.تعریف کسب و کار چیست؟ آشنایی با انواع مدل های کسب و کار…
برای پیشرفت و توسعه جامعه مقوله کار و کسب درآمد مردم از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. بهطور کلی، کسب و کار نقش حیاتی در شکلدهی جامعهای سالم و کارآمد و زندگی مردم آن داشته و از کمک به رشد اقتصادی گرفته تا فراهمآوری کالاها و خدمات، نقش و اثر مهمی در جامعه ایفا میکند. شکوفایی اجتماعی و تأمین نیازهای مردم و به دنبال آن پویایی، نشاط و توسعه اقتصادی و درنتیجه اشتغالزایی، نوآوری، افزایش آسایش و رفاه عمومی و در پی آن ایجاد امنیت روانی مردم در جامعه، از مهمترین آثار و فواید کسب و کار هستند. کار و تلاش اقتصادی علاوه بر نقش مثبت در تعالی شخصیت انسانها و کسب درآمد، توسعه و پیشرفت جامعه را در پی داشته و منشأ اصلی پیدایش رفاه و ثروت است.
تعریف کسب و کار چیست؟ آشنایی با انواع مدل های کسب و کار
کسبوکار در اقتصاد سرمایهداری نقش مهمی دارد، زیرا اغلب کسبوکارها که در مالکیت بخش خصوصی میباشند به این دلیل راهاندازی میشوند که سودساز بوده و دارایی صاحبشان را بیافزایند. کسبوکارها میتوانند ناسودبر باشند یا مالک آنها دولت باشد.(مثل شرکتهای دولتی). از کسبوکاری که چندین فرد در دارایی آن شریک باشند، با عنوان شرکت نام برده میشود. پترس و پلومن، از صاحب نظران این حوزه، بر این باورند که هر نوع خرید و فروش، کسبوکار نیست، بلکه کسبوکار هر نوع تبادل تکرار شونده و تجدید پذیر است.
…………………………………………………………………………….
بیشتر بخوانید :سرمايه آزاد – وام آزاد
…………………………………………………………………………….
معمولاً کسبوکارها در شکل خصوصی آن نمود پیدا میکنند که تلاش دارند بر سود بیشتر یا فروش بیشتر تمرکز کنند و سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند.
بهطور خلاصه سه روش برای شروع یک کسبوکار وجود دارد:
- راه اندازی کسب و کار جدید
- خرید کسب و کار موجود از شخص دیگر
- نمایندگی یا حقامتیاز (فرانشیز)
انواع کسبوکار
بهطور کلی کسبوکارها از لحاظ مالکیت شامل کسبوکارهای شخصی (انفرادی) و شرکتی میشوند. کسبوکارهای شخصی کوچک مقیاس اند و متعلق به یک شخص بوده و اغلب به صورت خویش فرما هستند (این بدان معناست که یک نفر مالک و کارفرما است). این نوع کسبوکار طیف وسیعی از فعالیتهای اقتصادی را در برمی گیرند: تعمیرکاران خودرو و لوازم خانگی، بنگاههای معاملات ملکی، کشاورزان، صنعتگران خرد و غیره نمونههایی از کسبوکارهای شخصی هستند. کسبوکارهای شرکتی پیچیدهترین نوع کسبوکارها هستند. شرکت، کسب و کاری است که خودش هویت قانونی دارد (شخصیت حقوقی)؛ به این معنا که قانون با یک شرکت مشابه یک فرد یا انسان رفتار میکند. شرکتها حقوق و تعهدات خاصی دارند؛ دقیقاً همانند آنچه که انسانها انجام میدهند. برای مثال، یک شرکت میتواند دارایی داشته باشد، با دیگر شرکتها یا افراد وارد قرارداد شود و حتی علیه آنها شکایت کند و مورد شکایت قرار بگیرد.
انواع ساختار کسب و کار
- مالکیت یگانه(sole proprietorship)
- بهطور پیش فرض مؤسس یک کسب و کار مالک تمامی آن است و مسئولیت تمامی بدهیها و مالیاتها هم به عهدهٔ مالک است.
- شرکت تضامنی(general partnership)
- اگر سود و زیان کسب و کار در میان عده ای از شرکای تجاری تقسیم شود به آن شرکت تضامنی گفته میشود. بهطور پیش فرض همهٔ شرکا سهم یکسانی در مدیریتِ کسب و کار و سود و ضرر دارند. در صورت زیان سایر داراییهای شرکا (که در این تجارت سرمایهگذاری نشده است) نیز مورد خطر قرار میگیرد.
- شرکت سهامی یا کورپوریشن (corporation)
- نوعی واحد حقوقی است که مدیریت آن توسط هیئت مدیره صورت میگیرد. سود داراییِ شرکت را «سهام» مینامند و مالکین سهامِ شرکت در صورت زیان بخشی از داراییهای سرمایهگذاری شدهٔ خود را از دست میدهند اما سایر داراییهای سهامداران (که در شرکت سرمایهگذاری نشده) تهدید نمیشود. دو نوع سهام برای این شرکتها عرضه میشود
- سهامی عام(Common Stock): سهامداران عام (بسته به میزان سهام خود) مالک شرکت و سود آن هستند. به صورت پیش فرض سهامداران به ازای هر سهم مالک یک رای برای انتخاب اعضای هیئت مدیره میشوند و هیئت مدیره هم مسئول نظارت بر حسن ادارهٔ شرکت است. سود شرکت معمولاً به شکل سود سهام ارائه میشود. البته سود سهام در بازار بورس تضمین شده نیست و شرکت ممن است متضرر باشد و در این صورت سودی پرداخت نمیشود. سهامی عام ممکن است در کلاسهای مختلفی ارائه شود تا به مالکین شرکت اجازه دهند تا نحوهٔ مدیریت و میزان سرمایهگذاری در شرکت را بر حسب نیاز خود مدیریت کنند.
- کلاس ۱: ۱ رای در ازای ۱ سهم (حالت پیش فرض)
- کلاس ۲:بدون حق رای
- کلاس ۳: ۱۰ رای در ازای هر سهم
- سهامی ممتاز (Preferred Stock):
- این سهام یک سود معین را همواره پرداخت میکند مگر اینکه شرکت زیان ده شود
- سهامداران ممتاز نسبت به سهامداران عام برای مالکیت داراییهای شرکت در اولویت هستند.
- سهامداران عام سود سهام خود را زودتر دریافت میکنند.
- سهامی عام(Common Stock): سهامداران عام (بسته به میزان سهام خود) مالک شرکت و سود آن هستند. به صورت پیش فرض سهامداران به ازای هر سهم مالک یک رای برای انتخاب اعضای هیئت مدیره میشوند و هیئت مدیره هم مسئول نظارت بر حسن ادارهٔ شرکت است. سود شرکت معمولاً به شکل سود سهام ارائه میشود. البته سود سهام در بازار بورس تضمین شده نیست و شرکت ممن است متضرر باشد و در این صورت سودی پرداخت نمیشود. سهامی عام ممکن است در کلاسهای مختلفی ارائه شود تا به مالکین شرکت اجازه دهند تا نحوهٔ مدیریت و میزان سرمایهگذاری در شرکت را بر حسب نیاز خود مدیریت کنند.
- نوعی واحد حقوقی است که مدیریت آن توسط هیئت مدیره صورت میگیرد. سود داراییِ شرکت را «سهام» مینامند و مالکین سهامِ شرکت در صورت زیان بخشی از داراییهای سرمایهگذاری شدهٔ خود را از دست میدهند اما سایر داراییهای سهامداران (که در شرکت سرمایهگذاری نشده) تهدید نمیشود. دو نوع سهام برای این شرکتها عرضه میشود
- مشارکت محدود (Limited partnership)
نوعی شرکت است که در آن مدیران شرکت به دودستهٔ شرکای عمومی (General partners) و شرکای محدود (Limited partners) تقسیم میشوند. شرکای عمومی مسئولِ مدیریت کسب و کار هستند، در حالی که «شرکای محدود» صرفاً سرمایه گذاران منفعلی هستند که در مدیریت نقش چندانی ندارند. در این مدل از کسب و کار، شرکای عمومی مسئول تمام بدهیهای تجارت هستند و در صورت نیاز سایر داراییهای آنها نیز باید برای جبران زیان صرف شود. در حالی که شرکای محدود فقط سرمایهگذاری خود را از دست میدهند.
5. شرکت مسئولیت محدود (limited liability company)
نوعی ابر شرکت است که در آن اعضای شرکت مالک آن هستند اما مدیریت شرکت به عهدهٔ یک یا چند مدیر است. در صورت زیان فقط سرمایهٔ اعضا مورد تهدید قرار میگیرد و خطری متوجه سایر داراییهای آنها نیست.
قوانین و مقررات
حقوق بازرگانی آن دسته از قوانین است که بر رویههای کسب و کار حاکم بوده و نظام حقوقی قابل اعمال بر فعالیتهای تجارتی را تعریف و تنظیم میکند. در اکثر حوزههای قضایی، مجموعهای از قوانین تجاری برای انواع کسبوکارها تعریف گردیده است. به عنوان مثال در قانون تجارت ایران، انواع شرکتها تعیین و عمده فعالیتهای اصلی (ذاتی) تجاری در ۴ نوع دستهبندی شده که عبارتند از:
- فعالیتهای توزیعی: خرید کالا از تولیدکنندگان یا عمده فروشان و فروش آنها.
- فعالیتهای تولیدی: تولید محصولات گوناگون و فروش آنها به عموم.
- فعالیتهای خدماتی: ارائه خدمات.
- فعالیتهای تجاری کمکی: اعمالی که به تجارتها کمک میکنند تا کار خود را تسهیل نمایند.
…………………………………………………………………………….
بیشتر بخوانید : پرداخت وام آزاد
…………………………………………………………………………….
راهاندازی یک کسب و کار نه تنها به شما امکان میدهد تا به عنوان یک فرد خلاق و کارآفرین، به ارزش های خودتان پی ببرید، بلکه به توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه نیز کمک میکند. اما به راستی تعریف کسب و کار چیست و چطور باید برای راه اندازی یک کسب و کار اقدام کنیم؟ آیا با بیزینس پلن یا انواع مدل های کسب وکار آشنایی دارید؟
راهاندازی کسب و کارها اهمیت بسیاری در زندگی افراد دارد. برخلاف کارمندی که تحت تاثیر ساعت کاری ثابت، درآمد محدود و وابسته بودن به افراد دیگر قرار میگیرد، راهاندازی کسب و کار به شما این امکان را میدهد که خودتان برنامهریزی کنید، خلاقیت تان را به کار بگیرید و به عنوان صاحب کسب و کار به بهترین خود تبدیل شده و به هدفهای مالی خود دست پیدا کنید. درواقع با رشد و توسعه کسب و کارتان، میتوانید درآمد خود را افزایش داده و به ثروت برسید.
اگر شما هم دارای ایدههای نوآورانه و خلاقانه هستید و میخواهید گامی مهم در راستای دستیابی به آرزوها و اهدافتان بردارید، در این مقاله با ما همراه باشید تا بدانید مفهوم کسب و کار چیست و با اهداف و انواع مدل های یک بیزینس پلن آشنا شوید.
تعاریف کسب و کار
در واقعیت کسب و کار تعریف دقیقی ندارد چرا که ساخته ذهن بشر است و هر شخصی بر اساس تفکر و منطق خود، ممکن است تعاریف مختلفی برای آن به کار برد. اما شاید بهتر باشد ما هم از همان تعریفی که اکثریت مردم درباره کسب وکار قبول دارند و در منابع معتبر هم گفته شده استفاده کنیم. دیکشنری کسبوکار لانگمن (Longman Business English Dictionary)، این تعریف را بیان میکند:
کسب و کار (Business)، فعالیتی برای امرار معاش یا کسب درآمد از تولید، یا خرید و فروش محصولات (مانند کالاها و خدمات) است.
به زبان ساده تر: کسب و کار، عبارت است از فرایندی که افراد با قدرت خلاقیت و کارآفرینی خود، فرصتهای تجاری را از طریق راه اندازی شرکتهای مختلف خلق میکنند که علاوه بر ایجاد اشتغال، می توانند خدمات و محصولات متنوعی را به جامعه هدف خود (مشتریان) ارائه دهند.
کسب و کارها نقش بسیار مهمی در توسعه اقتصادی جوامع و کشورها دارند. با ایجاد اشتغال، کسب و کارها به رونق اقتصادی کمک میکنند و زمینه ساز توسعه اجتماعی و اقتصادی جامعه هستند. همچنین، از طریق ارائه محصولات و خدمات متنوع، کسب و کارها در بالندگی فرهنگی و استفاده از نقش فناوری در میان مردم نیز سهم بزرگی دارند.
تعریف کسب و کار در کارآفرینی
کسب و کار در حوزه کارآفرینی به فعالیتهایی اطلاق میشود که به منظور ایجاد و توسعه یک واحد تجاری با هدف ارائه محصولات و خدمات در بازار صورت میگیرد. کارآفرینان در فرایند کسب و کار، با شناسایی فرصتهای بازار، تحلیل رقابت، بررسی نیازها و مشکلات مشتریان، طراحی مدل کسب و کار و برنامهریزی استراتژیک، تلاش میکنند تا یک شرکت پایدار و موفق راهاندازی کنند. در واقع کارآفرینان به دنبال ارزشآفرینی هستند، ایجاد ارزش برای خود، مشتریان، جامعه و سایر ذینفعان.
هدف از کسب و کار چیست؟
اهداف و اولویتهای هر کسب و کار ممکن است بسته به نوع فعالیت، صنعت، بازار و متغیرهای دیگر متفاوت باشد، اما به طور کلی کسب و کارها تلاش میکنند تا با تولید و عرضه محصولات و خدمات، نیازها و خواستههای مشتریان خود را برآورده کرده و در عوض به درآمد و سود مناسب برسند.
با توجه به توضیحات گفته شده، هدف از کسب و کار می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سودآوری : یکی از اهداف اساسی کسب و کارها، به دست آوردن سود و بازدهی مالی است. سود حاصل از فروش محصولات و خدمات، میزان بازگشت سرمایه را تعیین میکند و برای رشد و توسعه کسب و کار لازم و ضروری است.
- رشد و گسترش : هدف بسیاری از کسب و کارها، رشد و گسترش آنها در طول زمان است. این فرایند شامل افزایش حجم فروش، توسعه بازارهای جدید، ایجاد شعب و واحدهای جدید و استفاده از فناوری و محصولات پیشرفته است.
- اشتغالزایی : یکی از اهداف مهم کسب و کارها، ایجاد اشتغال و فراهم نمودن فرصتهای شغلی برای جامعه است. با استفاده از منابع انسانی، کسب و کارها امکان استفاده از نیروی کار را خواهند داشت و به کاهش بیکاری و بهبود شرایط اقتصادی جامعه کمک میکنند.
- ارائه محصولات و خدمات مفید : هدف دیگر کسب و کارها، ارائه محصولات و خدماتی است که نیازها و خواستههای مشتریان را برآورده کنند. با ارائه محصولات و خدمات با کیفیت و قابلیت رقابت، کسب و کارها اعتماد مشتریان را جلب کرده و روابط بلندمدت و پایدار با آنها برقرار میکنند.
- ایجاد ارزش برای جامعه : کسب و کارها مسئولیت اجتماعی دارند و تلاش میکنند تا ارزشهای اجتماعی را تقویت کنند. به عنوان مثال، از طریق حمایت از کسب و کارهای آسیب دیده، مشارکت در پروژههای اجتماعی و خیریه، محافظت از محیط زیست و… ، کسب و کارها میتوانند به بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه کمک کنند.
آشنایی با انواع کسب و کار
کسب و کارها میتوانند در صنایع و بخشهای مختلفی فعالیت کنند. در ادامه، شما را انواع کسب و کار آشنا خواهیم کرد :
کسب و کار خدماتی
این نوع کسب و کار شامل ارائه خدمات به مشتریان است. مثالهایی از کسب و کارهای خدماتی شامل مشاوره، حسابداری، وکالت، خدمات IT، طراحی و چاپ گرافیکی، خدمات رستوران و هتل میباشند.
کسب و کار تولیدی
در این نوع کسب و کارها، محصولات فیزیکی تولید میشوند. مثالهایی از این نوع کسب و کارها شامل تولیدات کارخانهای، تولید محصولات مصرفی، تولید مواد غذایی، تولید لباس و پوشاک و تولید ماشینآلات صنعتی است.
کسب و کار خردهفروشی
این نوع کسب و کارها محصولات خود را به مشتریان نهایی (مصرف کننده) می فروشند و درواقع به صورت خردهفروشی عمل میکنند. مثالهایی از این نوع کسب و کارها شامل فروشگاههای زنجیره ای، فروشگاههای آنلاین و فروشگاههای محلی هستند.
کسب و کار اینترنتی (آنلاین)
با رشد فناوری و اینترنت، کسب و کارهای آنلاین و اینترنتی نیز بسیار رایج شدهاند. این نوع کسب و کارها شامل فروشگاههای آنلاین، خدمات وب، تبلیغات آنلاین، بازاریابی دیجیتال، تولید محتوا و نرمافزارهای مبتنی بر وب میباشند.
کسب و کار خانگی
این نوع کسب و کارها در محیط خانگی و توسط افرادی که در خانه خود کسب و کاری راه اندازی کرده اند، اداره میشوند. مثالهایی از کسب و کارهای خانگی شامل طراحی و دوخت لباس، تولید غذاهای خانگی، طراحی و ساخت صنایع دستی و محصولات هنری میباشند.
کسب و کار بینالمللی
در این نوع کسب و کارها، فعالیت آنها در مقیاس بینالمللی صورت میگیرد. شرکتهای بینالمللی تجارت جهانی، صادرات و واردات، مشارکت در بازارهای خارجی و تشکیل شراکتهای بینالمللی را میتوان به عنوان مثالها برد.
راه اندازی کسب و کار چه مراحلی دارد؟
راهاندازی کسب و کار شامل مراحل متعددی است که هر یک از آنها به دقت و برنامهریزی نیاز دارد. در ادامه به بررسی این مراحل میپردازیم:
- ایدهپردازی: اولین قدم در راهاندازی هر کسب و کاری، یافتن یک ایده مناسب است که در بازار جای رقابت داشته باشد. این ایده باید بر اساس نیازهای بازار و تواناییهای فردی شکل بگیرد
- تحلیل بازار: بررسی و تحلیل بازار برای شناسایی تقاضا، مخاطبان هدف و رقبا ضروری است. این مرحله به کارآفرینان کمک میکند تا درک بهتری از موقعیت کسب و کار خود در بازار داشته باشند
- تدوین طرح کسب و کار: نوشتن یک بیزینس پلن جامع که شامل اهداف، استراتژیها، برنامه مالی و تحلیل بازار باشد، به کارآفرینان کمک میکند تا مسیر خود را مشخص کنند و برای جذب سرمایهگذاران آماده شوند
- دریافت مجوزها: بسته به نوع کسب و کار، ممکن است نیاز به دریافت مجوزهای قانونی باشد. این مرحله شامل بررسی قوانین و مقررات مربوط به کسب و کار در کشور یا منطقه شماست
- تامین مالی: تعیین منابع مالی لازم برای راهاندازی کسب و کار و انتخاب روشهای تأمین مالی (مانند وام، سرمایهگذاری شخصی یا سرمایهگذاری جمعی) از مراحل کلیدی است
- ایجاد تیم: اگر کسب و کار شما نیاز به همکاری با دیگران دارد، تشکیل یک تیم مناسب با مهارتهای لازم برای تحقق اهداف کسب و کار اهمیت دارد
- راهاندازی عملیات: در این مرحله، شما باید زیرساختهای لازم، تأمینکنندگان و فرایندهای عملیاتی را راهاندازی کنید تا کسب و کار به درستی عمل کند
- بازاریابی و تبلیغات: ایجاد استراتژیهای بازاریابی برای جذب مشتریان و معرفی محصولات یا خدمات شما به بازار از اهمیت بالایی برخوردار است
- نظارت و ارزیابی: پس از راهاندازی، نظارت بر عملکرد کسب و کار و ارزیابی نتایج به منظور بهبود مستمر و تطابق با تغییرات بازار ضروری است
این مراحل به کارآفرینان کمک میکند تا با دقت و برنامهریزی به راهاندازی کسب و کار خود بپردازند و شانس موفقیت را افزایش دهند.
…………………………………………………………………………….
بیشتر بخوانید : پرداخت وام ملکي
…………………………………………………………………………….
چه چالشهای اصلی در راه اندازی یک کسب و کار وجود دارد؟
راهاندازی یک کسب و کار میتواند با چالشهای متعددی همراه باشد. در ادامه به برخی از این چالشها اشاره میشود:
- مشکلات مالی: تأمین سرمایه برای شروع کسب و کار یکی از بزرگترین چالشهاست. کارآفرینان ممکن است با کمبود منابع مالی مواجه شوند و نیاز به برنامهریزی دقیق برای مدیریت هزینهها داشته باشند
- .
- مدیریت زمان: کارآفرینان باید زمان خود را به طور مؤثر مدیریت کنند، زیرا مسئولیتهای زیادی بر عهده دارند. این امر میتواند منجر به استرس و عدم کارآیی شود
- .
- عدم وجود چشمانداز: کسب و کارهایی که بدون داشتن یک چشمانداز و برنامهریزی بلندمدت فعالیت میکنند، در معرض خطر قرار دارند. نداشتن استراتژی مشخص میتواند به سردرگمی و عدم موفقیت منجر شود
- .
- رقابت شدید: در بسیاری از صنایع، رقابت بسیار شدید است و کارآفرینان باید راههای نوآورانهای برای جذب مشتریان و متمایز شدن از رقبا پیدا کنند
- .
- استخدام و مدیریت منابع انسانی: جذب و نگهداشتن نیروی کار با کیفیت میتواند چالشبرانگیز باشد، به ویژه در بازارهای رقابتی که تقاضا برای نیروی کار ماهر بالا است
- .
- تغییرات بازار: تغییرات ناگهانی در نیازها و ترجیحات مشتریان یا شرایط اقتصادی میتواند بر موفقیت کسب و کار تأثیر بگذارد. کارآفرینان باید انعطافپذیری لازم برای سازگاری با این تغییرات را داشته باشند
- .
- مسائل قانونی و مقرراتی: رعایت قوانین و مقررات مربوط به کسب و کار، از جمله دریافت مجوزها و رعایت استانداردها، میتواند چالشبرانگیز باشد و نیاز به زمان و منابع دارد
با توجه به این چالشها، کارآفرینان باید برنامهریزی دقیقی داشته باشند و از تجربیات دیگران بهرهمند شوند تا بتوانند در مسیر راهاندازی کسب و کار خود موفق باشند.
مقالات مرتبط :