💢کپور معمولی یا کپور اروپایی نام یک گونه از تیره کپورماهیان است که در بخش‌ها و مناطق گسترده‌ای از اروپا و آسیا پراکندگی دارد. این گونه در انواع و اقسام منابع آب شیرین شامل رودها، دریاچه‌ها، سدها، آبگیرها و تالاب‌ها یافت می‌شود. جمعیت‌های وحشی این ماهی در حال کاهش بوده و در معرض خطر هستند اما در بسیاری از مناطق، تکثیر مصنوعی این ماهی در حجم بالا انجام می‌گیرد و در برخی مناطق دنیا نیز به‌طور غیرطبیعی وارد زیستگاه‌هایی جدید شده و تبدیل به گونه ای مهاجم گردیده و باعث آسیب رسیدن به گونه‌های بومی در آن مناطق شده است.کپور را می‌توان از نظر گستردگی کشورهای پرورش دهنده بزرگتری گونه ماهی آب شیرین درنظر گرفت.

💢کپور معمولی در حوضه‌های دریای سیاه، دریاچه آرال، دریای خزر، بسیاری از رودهای اروپا و آسیا و حوضه‌های آبریز ایران پراکنش دارد. حداکثر طول در این ماهی ۱۲۰ و به‌طور معمول ۴۰ تا ۸۰ سانتی‌متر است. در نمونه‌های پرورشی سرعت رشد ماهی حدود دو برابر نمونهٔ وحشی است. وزن این ماهی به‌طور معمول بین ۲ تا ۱۴ کیلوگرم می‌باشد اما می‌تواند تا بیش از ۴۰ کیلوگرم نیز رشد کند. سنگین‌ترین نمونهٔ ثبت شده با وزنی معادل ۴۵/۵ کیلوگرم در سال ۲۰۱۳ در فرانسه صید شده است. همچنین پیرترین کپور ثبت شده معادل ۳۸ سال بوده است.

💢آنغوزه با نام علمی Ferula assa-foetida از تیره چتریان که در عربی به آن صمغ الانجدان و در انگلیسی به آن Stingingassa می گویند، یک گونه دارویی- صنعتی بوده که مساحت رویشگاه آن در ایران حدود 20000 هکتار می باشد. از آنجایی که زیستگاه آن فقط ایران و افغانستان می باشد، از این رو جزء گونه های نادر محسوب می گردد.آنغوزه گیاهی منوکارپیک می باشد که پس از تولید گل و بذر، سیکل حیات آن به اتمام می رسد. صمغ گیاه که از ریشه آن استحصال میگردد، در صنعت برای تهیه چسب الماس و در پزشکی به عنوان ضد تشنج، ضد انگل، قاعده آور، بادشکن و برای درمان هیستري و دفع آفات خاکزی به کار می رود.همچنین براي درمان زخم های چرکی، ناراحتی هاي معده و انگل هاي گوارشی، برونشیت مزمن، تنگی نفس و خلط آور مصرف سنتی داشته و در صنایع غذایی، عطرسازی، رنگ سازی و ساخت مواد پاک کننده کاربرد دارد. جوانه های زایشی و برگهایش، در ابتدای فصل رشد، در تهیه نوعی آش مصرف سنتی دارد.

💢با وجود این که کپورها تحمل و سازگاری بالایی در اکثر آب‌ها دارند اما آب‌های گرم، آرام و پوشیده از گیاه را با بستری نرم ترجیح می‌دهند. این ماهی در آب‌هایی بین ۳ تا ۳۵ درجه سانتی گراد توانایی زیست داشته و دمای بهینه برای آن‌ها بین ۲۳ تا ۳۰ درجهٔ سانتی گراد می‌باشد و تخمگذاری آن‌ها در دمای ۱۷ یا ۱۸ درجه آغاز می‌شود. کپورها آب‌های با اکسیژن بسیار پایین و یخ زدن سطح آب در زمستان را نیز به راحتی تحمل می‌کنند.

بیشتر بخوانید :

مشاغل پردرآمد و پولساز در ايران

سرمايه آزاد / وام آزاد

مراکز تامين سرمايه